Paradoks dostępności

Podczas naszych badań nad grami audio zauważyliśmy ciekawe zjawisko.
Osoby z dysfunkcjami wzroku często radziły sobie lepiej niż gracze widzący – skuteczniej lokalizowały dźwięki i częściej kończyły rozgrywkę.

Nazwaliśmy to paradoksem dostępności.
Uświadamia on, że inkluzywność nie musi być jedynie dodatkiem czy obowiązkiem – może stać się źródłem przewagi i innowacji.

Gry audio tworzą przestrzeń, w której różnorodne doświadczenia i umiejętności graczy nabierają nowego znaczenia. Dzięki temu mogą powstawać zupełnie nowe formy zabawy i opowiadania historii.

Paradoks dostępności przypomina, że projektując dla wszystkich, tworzymy rozwiązania, które potrafią zaskoczyć – i odkryć nowe możliwości w grach.